Нашрияи «Ал-Аҳром» – и Миср харитаи паҳншавӣ ва фаъолияти ҷанговарони ТЭТ ҲНИТ дар сафи гурӯҳҳои террористии Ховари Миёнаро фош кард
Рӯзномаи бонуфузи «Ал-Аҳром», ки дар Ҷумҳурии Мисри Араб аз соли 1975 ба ин сӯ нашр мешавад, дар бораи фаъолияти Ташкилоти экстремистӣ – террористии (ТЭТ) ҲНИТ дар қаламрави Тоҷикистон ва робитаи пинҳонии ин ташкилот бо ДИИШ, «Ҷабҳат – ун – нусра», «Ҷайш – ал – ҳур» (Лашкари озод), «Ихвон – ул – муслимин» ва дигар ташкилотҳои экстремистиву террористӣ матлаби таҳлилие нашр намудааст, ки баёнгари ошкор шудани ҷурму гуноҳи наҳзатиён ба ҳама халқи ҷаҳон аст.
Ба навиштаи ин нашрия, байни ду гурӯҳи террористӣ – ҲНИТ ва ДИИШ – дар робита ба кумакҳои логистикӣ ва тайёрсозии кадрӣ ҷиҳати пиёда намудани амалҳои террористӣ ҳамкориҳо роҳандозӣ гардидааст. Ин иқдом дар ҳолест, ки теъдоди зиёди аъзои ҲНИТ дар сафи ташкилоти террористии ДИИШ дар Сурия ва Ироқ меҷанганд. Теъдоди дигари онҳо таҳти парчами «Ҷабҳат – ун – нусра», “Лашкари озоди Сурия” ва “Ҳаракати исломии Ӯзбекистон” ҷангида истодаанд.
Суди Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолияти Ҳизби наҳзатро мамнӯъ эълон намуда, ҳизбро дар рӯйхати гурӯҳҳои террористӣ дохил намуд. Ин воқеа баъд аз сар задани амали ҷинояткоронаи инқилоби нокоми аъзои Ҳизби наҳзат бар зидди Ҳукумати Тоҷикистон сурат гирифт. Ҳизби наҳзат ин амали худро бо кумаки собиқ муовини вазири мудофиа генерал Абдулҳалим Назарзода анҷом додан мехост. Дар асоси Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ, ки соли 1997 дар Маскав сурат гирифт, А. Назарзода яке аз аъзоёни фаъоли ҳизб ба шумор меравад.

РОҲҲО ВА ГУРӮҲҲОИ МАХФИИ НАВПАЙДО
Мувофиқи гузориши хабарнигори “Ховар”, ТЭТ ҲНИТ аз таҷрибаи ДИИШ истифода бурда, роҳу василаҳои махфии наверо барои ҷалби ҷавонон мавриди истифода қарор додааст. Инчунин, чанд гурӯҳи террористӣ аз ҷониби Ҳизби наҳзат ташкил ёфтааст.
Роҳбарият ва созмондиҳандагони ташкилоти террористии ҲНИТ ҳанӯз аз оғози фаъолияти худ дар солҳои 70 – уми асри гузашта шеваҳои гуногуни узвият ба наҳзатро ҷорӣ карда буданд, ки ҳоло низ ин тартиб истифода мешавад. Як бахши аъзои наҳзатро онҳое ташкил медоданд, ки дар байни одамон баромад мекарданд ва ташвиқот мебурданд. Дар солҳои шӯравӣ ин гуна ашхос дар сохторҳои гуногуни хоҷагии қишлоқ ба корҳои сабук ва ба чашм ноаён (чун посбонҳои насосҳои обкашӣ, анборхонаву гаражҳо) ба кор даромада, дар миёни деҳқонон, ки қисми бештари ҷомеаро ташкил медоданд, шабона пинҳонӣ таблиғоту ташвиқот мебурданд. Аз ин гирдоби фалокат муҳоҷирони кории тоҷик, ки дар хориҷи кишвар ва хусусан дар Аврупо қарор доранд, эмин намондаанд.
Бахши дигари аъзои наҳзатро онҳое ташкил медоданду медиҳанд, ки дар лагерҳои ДИИШ таълим гирифта, бевосита ба содир кардани ҷиноятҳои мудҳиш, чун қатлу террори шахсони шинохта, одамрабоӣ ва одамкушӣ, ғоратгарӣ ва роҳзанӣ ҳидоят ва раҳнамоӣ карда мешаванд ва онҳоро ҷанговари наҳзат ном мебурданд. Барои роҳбарияти наҳзати исломӣ муҳим набуду нест, ки одамкушӣ дар кадом ҳолат сурат мегирад, нисбат ба кӣ содир карда мешавад, бо дасти кӣ ва мусоидати киҳо амалӣ мешавад? Шарт ҳамин буд, ки узви наҳзат будани ҷинояткор ҳатман пинҳон нигоҳ дошта шавад, зеро дар сурати ошкор шудан, роҳбарияти ҲНИТ аз онҳо даст мекашад. Аз ҳама ҳайратовар ин аст, ки вақте дастгиршудагон ба забони худ изҳор мекарданду мекунанд, ки узви ҲНИТ ҳастанд, дар наҳзат буданд, бо супориши пинҳонии роҳбарияти наҳзат ҷиноятро содир карданд, баъзе ин суханҳоро нодида мегиранд.
Асоси ақидаи ДИИШ ва Ҳизби наҳзат ҳар ду аз як масдар сарчашма мегиранд. Онҳо аз ақидаи Саид Қутб, пешвои Ихвон – ул – муслимин, ки фикрҳои худро дар китоби “Маолим ала Тариқ” ҷой додааст, истифода мебаранд. Ҳамчунин, равияҳои “Ҷамоати муслимин”, “Такфир”, “Ҳиҷра” ва гурӯҳҳои дигар низ аз ҳамин сарчашма неруи худро ба даст меоранд. Ҳамаи онҳо дар фикри барпо намудани “Давлати исломӣ” буда, барои расидан ба ин мақсад тамоми ваҳшониятҳоро зери парчами дин ва ислом амалӣ месозанд. Ҳол он ки дини ислом аз ин корҳо пок аст. Рафтори ДИИШ дар минтақҳое, ки зери нуфузи онҳо дар Сурия, Ироқ ва Либия қарор доштанд, равшантарин мисоле барои кирдори онҳо мебошад.

ҶИНОЯТҲОИ ҲАМШАКЛ ВА ЯКМУҲТАВОИ ВАҲШИЁНАИ ҲАР ДУ ГУРӮҲ
Муқоисаи фаъолияти аъзои ДИИШ ва Ҳизби наҳзат, ҳодисаҳои хунини солҳои 90 – уми даврони Иттиҳоди Шӯравиро ба ёд меорад. Ин ҳодиса ба шакли ваҳшиёна якбора дар ду масҷид дар минтақаи Кӯлоб ва Қӯрғонтеппа рух дод. Ин амали онҳо на танҳо мардумро дар ҳайрат гузошта буд. Баъд аз интиҳои намози ҷумъа ғайричашмдошт аъзои ҳизб аз зери ҷомаҳои худ корду оҳанпораҳоро берун оварда, ба мардуми ҳозиршуда дар намози ҷумъа ҳуҷум оварданд. Дар натиҷа даҳҳо нафар ба ҳалокат расида, чандин нафари дигар ҷароҳатҳои гуногун бардоштанд. Ҳангоми дастгир намудани ҷинояткорон, онҳо узвияти худро ба Ҳизби наҳзат иқрор намуданд. Ин амали низомию сиёсии ҳизб ба шумор мерафт. Ҳадафи анҷом додани чунин як амали террористӣ ба даст овардани нуфузи имомхатибӣ дар дохили ҳар ду масҷид буд. Бо вуҷуди он, ки 99 дарсади аҳолии Тоҷикистон мусалмон буда, аз мазҳаби Имом Абуҳанифа пайравӣ мекунанд, аммо аъзои ҳизб мехостанд, ки бо ин роҳ фикру андешаҳои заҳролуди худро дар байни мардум мунташир намоянд.
Моҳи апрели соли 1992 ҳангоми сар задани ҷанги шаҳрвандӣ дар Тоҷикистон аввалин амали ҳизб ин рабудани шахсиятҳои бонуфуз ва озод намудани маҳбусони пайрави ҳизб дар минтақаи Туркманистони ноҳияи Вахш буд. Бархе аз шахсони рабудашуда бар асари азобу шиканҷаҳо ба ҳалокат расиданд. Ин кирдори онҳо амалкарди ДИИШ – ро дар Ховари Миёна ба ёд меорад. Баъд аз озод намудани ин минтақа аз дасти аъзои ҳизб, садҳо ҷасади порагардида дар таҳхонаи зиндони махфии тобеи ҲНИТ пайдо гардидааст. Шахсияти даҳҳо ҷасади порагардида номуайян боқӣ монд. Яке аз саҳнаҳои ваҳшатангези он маҳбас, ки аз амалкардҳои ДИИШ ҳам бадтар ба чашм мерасид, ин буридани узвҳои мардонаи маҳбусон буд. Аз ин рӯ, вақте ки ҷиноятҳои ваҳшатноки ДИИШ дар Сурия, Ироқ ва Либия дар телевизионҳо нишон дода мешаванд, мардуми тоҷик рӯзҳои хунини гузаштаро ёдовар мешаванд.
Аҷибаш дар он аст, ки Шамсиддин Саидов, яке аз масъулони ин ваҳшоният ва узви фаъоли Маҷлиси сиёсии ҳизб, ҳоло дар кӯчаҳои Аврупо озодона қадам зада, аз минбарҳои баланд аз поймол шудани ҳуқуқи инсон сухан меронад. Ӯ баъд аз чашидани талхии нокомии ҳизбаш, мехоҳад ҷомеаи ҷаҳониро ба зидди Ҳукумати Тоҷикистон барангезад. Зеро ҳизбаш баъди пош хӯрдани Иттиҳоди Шӯравӣ ва сар задани ҷанги шаҳрвандӣ имкони расидан ба сари қудратро пайдо накард.
Тафсилот ва номи бархе ширкаткунандагон аз аъзои Ҳизби наҳзат, ки дар қатори гурӯҳҳои террористӣ дар Ховари Миёна зери шиори “Ҷиҳод дар роҳи Худо” бар зидди ҳукуматҳои “кофир” дар Сурия, Ироқ ва Либия меҷанганд, ошкор гардид. Онҳоро дар бетартибиҳои “Баҳори араб” низ истифода бурданд. Дар аввал, адади зиёди аъзои наҳзатро дар сафи гурӯҳҳои гуногун ба монанди ДИИШ, Ҷабҳат – ун – нусра ва Ҳаракати исломии Ӯзбекистон, ки ҳамфикр буданд, тақсим намуданд. Ин “подоши некӣ” – и гурӯҳи Толибон маҳсуб мегардид, ки кумакҳои худро ҳангоми ҷанги шаҳрвандӣ дар Тоҷикистон ба Ҳизби наҳзат тақдим намуда буд. Дар он вақт шахсе бо номи Амир Хаттоб, ки аслаш араб буд, ҷангҳои мусаллаҳонаро аз ҷониби Ҳизби наҳзат пеш мебурд.
Дар идомаи матлаб, барои қазовати хонанда чанд далели оид ба ҳамкорӣ ва фаъолияти ҷанговарони ТЭТ ҲНИТ дар сафи гурӯҳҳои террористии Ховари Миёна пешниҳод мешавад.

«ҶАБҲАТ – УН – НУСРА»
Тоҷибоев Сайфиддин Маъмурович, соли таваллудаш 1983, зодаи ноҳияи Спитамени вилояти Суғд, собиқ сардори бахши ТЭТ ҲНИТ дар ноҳияи Спитамен. Ҳамаи чорабиниҳои ин ҳизб дар ноҳияи Спитамен бо кумаки С. Тоҷибоев гузаронда мешуданд. Ҳоло ба сафи ташкилоти террористии «Ҷабҳат – ун – нусра» шомил шуда, аз ҷониби роҳбарияти ин ташкилоти террористӣ амири гурӯҳи ҷамъияти «Ӯзбекон» таъйин гаштааст. Ӯ бо ҳар роҳу восита ҷавонони Тоҷикистону Ӯзбекистонро ба сафи ташкилоти мазкур даъват карда, то ҳол дар ҷангҳои Сурия иштирок дорад. С. Тоҷибоев бародари худ Иброҳими Иномро низ ба сафи ин ташкилот даъват кардааст ва ӯ низ ҳоло дар Сурия қарор дорад.

ДИИШ
– Шералиев Фаромуз Абдувалиевич, соли таваллудаш 1975, зодаи Ҷамоати деҳоти Понғози ноҳияи Ашт, солҳои 1992 то 1994 дар мадрасаи шаҳри Душанбе таълим гирифтааст. Дар мадрасаи «Мутавассила» – и шаҳраки Шаҳидони ноҳияи Ашт ҳамчун муаллим кор карда, ҳамзамон соли 2004 ба сафи ТЭТ ҲНИТ шомил шудааст. Номбурда бо даъвати бародараш Шералиев Абдуманнон Абдувалиевич, соли таваллудаш 1973 ба ҳизби мазкур шомил шудааст. Шералиев А. дар айни замон дар Украина қарор дошта, барои сомонаи ТЭТ ҲНИТ мақолаҳо менависад. Дар мақолаҳояш ҷанбаҳои ҷараёни салафияро тарғиб менамояд. Шералиев Фаромуз соли 2014 ба сафи ташкилоти террористии ба ном «Давлати исломӣ» шомил шуда, то соли 2016 дар сафи ин ташкилоти террористӣ меҷангад ва соли 2016 ба ҳалокат расидааст. Ҳамсар ва фарзандонаш то ҳол дар Ироқ қарор дошта, бо Шералиев А. дар алоқа мебошанд.
– Ғайратов Муҳаммадҷон Қурбоналиевич, соли таваллудаш 1986, зодаи шаҳри Кӯлоб, бо тахаллусҳои «Муҳаммад-таке», «Кабуд» ва «Абдусамад» шинохта мешавад. Аъзои ТЭТ ҲНИТ буда, соли 2010 бо кумаки молиявии амакаш Ғайратов Абдусамад Исмоилович барои таҳсили динӣ ба шаҳри Зоҳидони Ҷумҳурии Исломии Эрон фиристода мешавад. Номбурда, баъди каме таҳсил дар ҶИЭ барои идома додани он ба Ҷумҳурии Исломии Покистон меравад. Сипас ба Сурия рафта, ба сафи ташкилоти террористии ДИИШ пайваста, то ҳол дар сафи ташкилоти мазкур ҷангида истодааст. Инчунин, ӯ тавассути саҳифаҳои интернетӣ наворҳои ифротгароиро паҳн карда, дигар ҷавонони тоҷикро ба «ҷиҳод» даъват менамояд.

ЛАШКАРИ ОЗОДИ СУРИЯ
Артиши озодихоҳи Сурия аз ҷониби кишварҳои бонуфузи минтақа дастгирӣ ёфта, кумакҳои он барои Ҳизби наҳзат низ расидааст. Ба сафи ин гурӯҳ Табаров Мирзоҷума Иброҳимович, соли таваллудаш 1988, зодаи ноҳияи Нуробод пайваст гардид. Ӯ бо ташаббуси падараш соли 2009 ба мадрасаи ба номи «Бадриддин Ҳасанӣ» – и шаҳри Димишқи Сурия дохил шуда, то соли 2012 дар мадрасаи мазкур таҳсил мекард. Табаров М.И. ҳангоми таҳсил дар Сурия ба иттиҳодияи ҷиноятии «Ҷайш – ал – ҳур» (Лашкари озод) шомил шуда, баъди баргаштан ба Ҷумҳурии Тоҷикистон таблиғи ақидаҳои ин иттиҳодияи ҷиноятиро ба роҳ мондааст. Соли 2017 бо ҷурми таблиғи иттиҳодияи ҷиноятии «Ҷайш – ал – ҳур» боздошт ва ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида шуд.

ҲАРАКАТИ ИСЛОМИИ ӮЗБЕКИСТОН
– Мамадшехова Шоиста Зикриллоевна, соли таваллудаш 1977, зодаи ноҳияи Спитамени вилояти Суғд, собиқ раиси бахши занони ТЭТ ҲНИТ дар ноҳияи Спитамен. Номбурда аз ҷониби аъзои ташкилоти террористии Ҳаракати исломии Ӯзбекистон Фаррух Шодмонов ба сафи ташкилоти мазкур ҷалб шуда, ҳамроҳи ду фарзандаш Ӯринов Ҷавоҳир, соли таваллудаш 1999 ва Ӯринов Бегзод, соли таваллудаш 2003 ба Вазиристони шимолии Ҷумҳурии Исломии Покистон, ки аъзои ташкилоти мазкур дар он ҷо қарор доранд, рафтааст.
– Ризвонов Абдулвоҳид Аъзамович, соли таваллудаш 1985, зодаи шаҳри Роғун, собиқ аъзои фаъоли ТЭТ ҲНИТ ба ҳисоб мерафт. Номбурда солҳои 2008 то 2010 дар мадрасаи «Таҷдид – ул – Қурой» – и шаҳри Зоҳидони ҶИЭ таҳсил намудааст. Соли 2016 бо ҷурми пайравӣ, таблиғ ва узвияти ҷараёни салафия боздошт ва ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида шуд.
– Исоев Умед Ҳабибович, ки масъули қисми даъват дар гурӯҳи Толибон ба шумор меравад, соли 1985 дар шаҳри Роғун таваллуд шуда, аъзои фаъоли ТЭТ ҲНИТ мебошад. Номбурда солҳои 2008 то 2009 дар мадрасаи «Таҷдид – ул – Қурой» – и шаҳри Зоҳидони ҶИЭ таҳсил намудааст. Ӯ узви ташкилоти экстремистии салафия шуда, соли 2016 бинобар узвият ба ин ташкилот боздошт ва ба ҷавобгарии ҷиноятӣ кашида шуд.

Каримов Пирмахмад

Раиси ХХДТ дар нохияи Дангара